Vikipedi, özgür ansiklopedi Show
→Kilise sözcüğünün diğer anlamları için Kilise (anlam ayrımı) sayfasına bakınız Katolik Kilisesi, ruhanî başı Roma Başpiskoposu (Papa) olan, en fazla cemaate sahip Hristiyan mezhebi.[1] Dünyada yaklaşık 1,2 milyar mensubu vardır.[2] Katolikler yoğun olarak Güney Amerika'da ve Avrupa'nın güneyinde bulunurlar. Katoliklik, Kutsal Ruh'un kaynağı, İsa'nın ilâhî yönü, geleneklere verdiği önem, dini törenler ve Havari Petrus'un halefi kabul ettiği Roma Başpiskoposu'na (Papa) verdiği ayrıcalıklarla diğer Hristiyan mezheplerinden ayrılır. Papa'nın doktrin onaylarken yanılamayacağı 1870'te alınan bir kararla resmîleşmiştir.
Katoliklik de Ortodoksluk gibi 4. Ekümenik konsil olan İstanbul Kadıköy Konsili (Kalkedon Konsili)'nin kararlarını tanıyan bir kilisedir ancak Ortodoks Kilisesi sadece ilk 7 konsili tanımış, bundan sonra yapılanları geçersiz saymıştır. Oysa Katolik kilisesi 20 Konsilin kararlarının da bağlayıcı olduğunu savunur. Köken bilimi[değiştir | kaynağı değiştir]Katolik sözcüğü, Yunanca katholikos (evrensel) kelimesinden türetilmiştir.[3] Kadıköy Konsili'nde alınan kararlar[değiştir | kaynağı değiştir]
Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]Katolik Kilisesi'nin geleneğine göre Kilise, İsa'nın öğretileriyle ve Petrus'un üzerine kiliseyi kurmasıyla başlamıştır. Katolik Kilisesi kendisini havarilerin oluşturduğu ve yönettiği ilk Hristiyan topluluklara dayandırır.[4] Katolik Kilisesi, Episkoposların da havarilerin halefleri olduğunu, Kilise'nin lideri olan Papa'nın da Petrus'un halefi olduğunu söyler.[5] Katolikler ve Ortodokslar, Kutsal Ruh'un kaynağı ile ilgili bir tartışma sonucu ayrılmışlardır. Ortodoksluğa göre Kutsal Ruh yalnızca Baba'dan çıkarken Katoliklere göre Baba ve Oğul'dan çıkar. Bu ayrım sonucu Roma Kilisesi, 1054 yılında Ayasofya'ya gönderdiği bir belge ile Ortodoks Kilisesi'ni kendinden tamamen ayırmıştır ve iki kilise, birbirlerini karşılıklı aforoz etmişlerdir. 1204 yılında Dördüncü Haçlı Seferi sırasında Haçlı ordusunun İstanbul'u yağmalayıp Ortodoks kiliselerini basması ve Ortodoks rahiplerini öldürmesi sonucu nefret daha da artmıştır. Vatikan Ruhanî Meclisi, 1870 yılında çıkarttığı bir kanunla papanın din onaylerken yanılmaz olduğu ilkesini kabul etmiştir. Buna göre Papa, Kutsal Ruh'un denetiminde olduğundan kilise sinodlarında kilisenin başı vasfıyla yanılmaz. Bir Katolik olarak günahkâr olup günah itiraf etmesi, her Katolik için gerekli olduğu gibi O'nun için de gereklidir. 1964 yılında dönemin papası VI. Paulus ile Ekümenik Patrik I. Athenagoras, karşılıklı olarak aforozları iptal etmişlerdir. Papa XVI. Benedictus'un Türkiye'de Rum Ortodoks Patrikhanesi ve İngiltere'de Anglikan Kilisesi'ni ziyareti bu kiliseleri daha da birbirine yakınlaştırmış ve ileride bir birleşme için zemin hazırlamıştır. Katolik Kilisesi'nin yayılması İnanç sistemi[değiştir | kaynağı değiştir]
Kilisenin yedi sakramenti (sırrı)[değiştir | kaynağı değiştir]
Protestan kiliseleri, genellikle vaftiz esrarı ve efkaristiya esrarını kabul eder. Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
Katolik ve Ortodoks kilisesi neden ayrıldı?Roma'daki Papa ile Konstantinopolis Patriği yüzyıllar boyunca güç ve nüfuz için kıyasıya rekabet halindeydi. Teolojik ve siyasi anlaşmazlıklar 1054 yılında Batı Kilisesi ile Doğu Kilisesi arasında ilişkilerin kopması ile sonuçlandı.
Ortodoks farkı nedir?Katolik ve Ortodoks inançların arasındaki farklar nelerdir? Katoliklerde Kutsal Ruh hem Baba'dan hem de Oğul'dan çıkar. Ortodokslar ise yalnızca Baba'dan, İsa aracılığıyla çıktığını iddia eder. Katolikler Papa'nın dünya üzerinde Tanrı'yı temsil ettiğine inanırlar.
Ortodoks Kilisesi neye inanır?Hem Baba hem Oğul'dan çıktığına inanan Katolikliğe karşılık sadece Baba'dan çıktığına inanan Ortodoksluk böylece Baba'nın hem Oğul hem de Kutsal Ruh'a karşı üstünlüğünü vurgulamıştır. Önemli teolojik konulardan biri olan İsa'nın tabiatı konusunda Ortodoksluk diofizit görüşü kabul eder.
Katolik ve Ortodoks ayrımı ne zaman?Doğu ve Batı kiliselerinin ayrılış nedeni olarak genellikle 1054 yılında Papalık delegeleri ile İstanbul'daki ruhban sınıfının ileri gelenleri arasındaki tartışmalar gösterilmektedir. Ancak bu tarih iki tarafın karşılıklı olarak afarozlaşmalarının ve ayrılığın resmileştirilmesinin tarihtir.
|