Sual: Peygamber efendimizin çok isminin olduğunu duydum, bunlar nelerdir? Show Resulullah’ın has ismi (Muhammed [aleyhisselam, kendi sulbünden olmayan] erkeklerinizden hiçbirinin babası değildir. O, Allah’ın Resulü ve nebilerin sonuncusudur.) [Ahzab 40] (İman edip salih amel işleyenlerin ve Rableri tarafından bir gerçek olarak Muhammed [aleyhisselama] indirilen kitaba inananların kötülüklerini Allah örter ve durumlarını düzeltir.) [Muhammed 2] (Muhammed [aleyhisselam] Allah’ın elçisidir. Onunla birlikte olanlar [Eshab-ı kiram], kâfirlere karşı çetin [ve metin], kendi aralarında merhametlidir. Onları rükû ve secde hâlinde [namaz kıldıklarını], Allah’ın fazlını ve rızasını kazanmaya çalıştıklarını görürsün. Yüzlerinde secdelerin izinden nişanları vardır [yüzleri nurludur]. Bu, onların Tevrat’taki vasıflarıdır. İncil’deki vasıfları da şöyledir: Onlar [Eshab-ı kiram], filizlenmiş, gittikçe onu kuvvetlendirerek kalınlaşmış, gövdesi üzerine dikilmiş, ekicilerin hoşuna giden ekine benzerler. Allahü teâlâ, böylece onları [Eshab-ı kiramı] çoğaltıp güçlendirmekle, kâfirleri öfkelendirdi. İman edip salih amel işleyenleri mağfiret edip, onlara [Eshab-ı kirama] büyük ecir vereceğini vadetti.) [Fetih 29] Yukarıda da görüldüğü gibi Allahü teâlâ, bütün peygamberlere (Yâ Âdem, Yâ Musa, Yâ İsa) diyerek ismiyle hitap ederken, Peygamber efendimize o şekilde ismiyle hitap etmemiştir. Muhammed aleyhisselama, (Ya eyyühennebiyyu, ya eyyüherresul) diyor, Resulüm, Habibim gibi güzel sıfatlarla anıyor. İslam âlimleri buyuruyor ki: Kur’an-ı kerimi okurken, Peygamber efendimizin ismi geçince, hemen o mübarek ismi sevgiyle, saygıyla öpen Müslüman, çok nimete kavuşur. Kur’an-ı kerimde, Allah’ın ve meleklerin Resulullah’a salât ettiği bildiriliyor, müminlerin de salevat getirmeleri emrediliyor. Bu emre uyarak salevat getirme nimetine kavuşmaya çalışmalıdır. Dua kahramanı Allahü teâlâya âlim denir; fakat âlim demek olan fakih denmez, çünkü İslamiyet, Allahü teâlâya fakih dememiştir. (S. Ebediyye) Bunun gibi, Allah ismi yerine, tanrı demek caiz değildir; çünkü tanrı, ilah, mabud demektir. Mesela, Hintlilerin tanrıları inektir denilmektedir. (Birdir Allah, Ondan başka tanrı yok) denebilir. Başka dillerdeki Dieu, Gott ve God kelimeleri de, ilah, mabud manasına kullanılabilir. Allah ismi yerine kullanılamaz. Resulullaha verilecek unvanları da dinimiz bildirmiştir. İnsanlar kendi kafasına göre unvan veremez. Herkes kafasına göre övgü yapamaz. Dua kahramanı, namazcı, oruç yiğidi gibi tabirler de uygun olmaz. (Düşünüyorum) sözü de çok yanlıştır. Bizim sözümüz dinde senet midir de, bizim düşüncemiz bir işe yarasın? Dinde, dört delilin haricindekilerin hiç önemi yoktur. O öyle düşünüyorsa, bir başkası da başka türlü düşünür. O zaman düşünce yığını olur, ortada din kalmaz. Onun için muteber din âlimlerinin kitaplarından alınmayan yazılara itibar etmemelidir. Hz peygamber Muhammed ismini veren yakını kimdir?571 yılında Mekke'de doğan peygamber efendimize ''Muhammed'' ismini dedesi Abdulmuttalib koymuştur. O dönem hem Mekke'de hem de Arap yarımadasında çok yaygın olmayan bu isim, tüm övgüleri hak eden, Allah'ın sevgili kulu manasına gelir.
Peygamber Efendimizin Ahmet ismini kim verdi?Nitekim Bediüzzamana Hazretleri de “Mirac-ı Muhammedî” tabiri yerine “Mirac-ı Ahmediye” ifadesini kullanmayı tercih etmiştir. İşte Hz. İsa (as) da göklere çıkarılarak bir nevi miraca mahzar olan bir peygamber olarak, bu ortak paydada buluştuğu Peygamberimiz için Ahmed ismini kullanmıştır.
Peygamber efendimizin ilk ismi nedir?İslam peygamberi kendi isimlerinden bahseder ve şöyle derdi: "Ben; Muhammed, Ahmed, Mukaffi, Haşir, Nebiyyu't-Tevbe, Nebiyyu'l-Melhame, Nebiyyu'r-Rahme'yim..." İslam peygamberinin, hadislerinde açıkladıkları isimlerinden başka, Kur'ân-ı Kerîm'de ve daha önceki peygamberlere indirilmiş olan ilahi kitaplarda geçen daha ...
Peygamber efendimize neden Muhammed ismi verildi?Allah (cc) kitabında Peygamber Efendimiz'e (asm) Muhammed ve Ahmed ismini vermiştir. Bu isimlerin hususiyeti ise; Allah (cc) bu isimlerde O'na övgüsünü de vermiştir. Muhammed ismi Arapçada müfa'alün veznindendir. Anlamı; ziyadesiyle hamd eden demektir.
|